ایران استانداردهای دوگانه آمریکا را برای تأیید هسته ای به چالش می کشد

کاظم غریب آبادی ، سفیر دائم ایران در سازمان های بین المللی مستقر در وین ، در یک جلسه اظهارات خود را ارائه داد بصورت آنلاین در مورد تأیید و نظارت در جمهوری اسلامی ایران با توجه به قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل (2015).
برجام هسته ای ایران زمینه روشن و مساعدی را ایجاد کرد که در آن چند جانبه گرایی در حال وزن گرفتن بود. طی پنج سال گذشته ، شورای حکام شاهد اظهارات بسیاری در مورد ارزشها و مزایای برجام برای رژیم منع گسترش سلاح های هسته ای بوده است ، اما نباید این نکته را نادیده گرفت که این توافق نامه شامل موارد دیگر است. دسته های اساسی تعهدات ، یعنی رفع تحریم ها و اثرات آن. همانطور که در توافق هسته ای پیش بینی شده است {نقل قول می کنم} ، “برجام به نگرانی های E3 / EU + 3 ، به ویژه از طریق اقدامات جامع اطمینان از شفافیت و راستی آزمایی. JCPOA لغو کامل کلیه تحریم های شورای امنیت سازمان ملل و همچنین تحریم ها را ایجاد می کند موضوعات چند جانبه و ملی مربوط به برنامه هسته ای ایران ، از جمله تجارت ، فناوری ، امور مالی و اقدامات دسترسی به انرژی “{انتهای نقل قول}.
اگرچه دولت آمریكا كاملاً به تعهدات خود عمل نكرد ، اما هنگامی كه دولت آمریكا در 8 مه 2018 خروج یك جانبه خود از برجام را اعلام كرد ، اوضاع بدتر شد. همین اعلامیه و اقدامات اجباری دولت آمریكا كه متعاقب آن انجام شد و عدم اجرای كامل و م effectiveثر تعهدات اعضای اتحادیه اروپا / E3 مندرج در برجام برای اصلاح اوضاع ، مشكلات جدی را ایجاد كرد. به توافق نامه. در حالی که توافق نامه به طور م effectivelyثر و کامل توسط ایران اجرا شد و موفق به ایجاد همکاری مثال زدنی بین ایران و آژانس شد ، اما از طرف لغو تحریم ها خصوصاً طی دو سال و نیم گذشته اجرا نشده است. متأسفانه اتحادیه اروپا / E3 نیز به تعهدات خود در رابطه با تحریم ها عمل نکرده است. تحریم ها و تعهدات آن در ارتباط با همکاری هسته ای غیرنظامی با ایران در این دوره. بنابراین ، فراخواندن ایران برای انجام کامل تعهدات خود با دانستن اینکه منافع قانونی ایران ناشی از توافق محقق نشده است ، منطقی و عملی نیست.
هیچ راهی برای توجیه عقب نشینی و اعمال تحریم های غیرقانونی ایالات متحده و همچنین اقدامات بعدی و عدم اقدام طرف دیگر برای اصلاح اوضاع وجود ندارد ، بنابراین اغراق در سطوح که ایران از مرزهای JCPOA فراتر رفته است ، گسترش فعالیت های تحقیق و توسعه ایران و ابراز نگرانی در این زمینه ، فقط تلاش برای ایفای مسئولیت های عدم انجام تعهدات خود در قبال طی دو سال و نیم گذشته.
ایالات متحده چقدر نگران این وضعیت تهدیدآمیز است؟ اگر به غیر عضوان پاداش داده شود و عضویت در پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای یک نقطه ضعف باشد ، این یک سیگنال کاملا متفاوت به اعضای خود می فرستد.
به همین ترتیب ، ایالات متحده چقدر نگران استانداردهای حسابرسی انجام شده توسط KSA و امارات متحده عربی است که هنوز رسماً SQP دارند؟ اگر آنها در ادعای خود در مورد اجرای استانداردهای بالای حسابرسی توسط اعضای آژانس صادق هستند ، احساس آنها در مورد اجرای این استانداردهای حسابرسی در سایر مناطق خاورمیانه چیست؟ آنها چند بار در این باره ابراز نگرانی کرده اند؟
با این حال ، جمهوری اسلامی ایران برای شایعات و ادعاهای بی اساس و عوام فریبانه رژیم آمریکا و اسرائیل ، که هدف اصلی آنها فشار و منحرف کردن آژانس و کشورهای عضو از تحقق منافع سیاسی آنها.
IRNA را در توییتر @ Irnafrench دنبال کنید 9422 **