آیا ایالات متحده در مقابل دشمنان توافق هسته ای به زانو در آمده است؟

اگرچه آنتونی بلینکن می داند که حاکمان کشورش در چهار سال گذشته یک خطای تاریخی ، حقوقی و اخلاقی مرتکب شده اند ، و اظهار تاسف می کند ، اما او مانند اهدا کننده عمل می کند!
اولاً ، این جملات کوتاه و مبهم و متناقض از نظر دیپلمات باتجربه ای که پست وزیر خارجه را در دولتی که خود را برای تعامل و تقویت دیپلماسی خارجی اعلام کرده است ، عجیب و غیرعادی است.
دوم ، به طور قانونی و معمولاً در تمام قراردادهای متعارف در سطح ملی و بین المللی ، برای بازگشت به قرارداد ، نه تنها مجرم حق شرط بندی ندارد ، بلکه باید خسارت وارده به طرف مقابل را نیز جبران کند .
بر اساس گزارش های آژانس انرژی هسته ای آژانس بین المللی انرژی هسته ای و حتی گزارش های اطلاعاتی ایالات متحده ، ایران یک سال پس از خروج ترامپ از پیمان چند جانبه ، کاهش تدریجی تعهدات GACP را اجرا کرده و برخلاف متحدان آمریکا مانند اسرائیل و عربستان سعودی ، ایران فعالیت های هسته ای شفاف است. این دولت سابق ایالات متحده بود که میز را برگرداند.
سوم ، این سخنان و لحن وزیر امور خارجه ایالات متحده در قبال PGAC از دیپلماسی سزاوار نیست و فقط مظهر شارلاتانیسم و ​​سیاه نمایی نیست.
در حقیقت ، مایک پمپئو ، دیپلمات سابق آمریکایی ، دیپلماسی خود را پایان داد و انتظار می رفت با روی کار آمدن دولت جدید ، بلینکن آن را احیا کند ، اما به نظر می رسد که مواضع همیشه یکسان است.
رویکردهای وزیر خارجه جدید هوشیارانه است!
س isال این است که اگر دولت بایدن شرایطی را برای بازگشت به توافق پاریس پیش بینی کرده است که توسط ترامپ نیز نقض شده باشد؟ آیا نقض این پیمان با توافق هسته ای ایران تفاوتی داشت؟ “این نقض یک نقض است! .. هنوز هم با توافق نامه پاریس سر و کار دارید ، همچنین باید س askال شود که آیا این آمریکایی ها بودند که به دیگران بازگشتند یا دیگران به توافق نامه پاریس؟
مطمئناً ، این اظهارات وزیر خارجه ایالات متحده توجیهی ندارد. یا سوال بازگشت به PGAC که بایدن مطرح کرده بود فقط یک قول زیبا و زیبا بود که در جریان مبارزات انتخاباتی اعلام شده بود ، یا تیم رئیس جمهور جدید آمریکا در مقابل تمایلات دشمنان PGAC سر تعظیم فرود آورد.
ایرنا را در توییتر @ Irnafrench دنبال کنید
9468 **